nazarlamayın canlarım acemilikten sonrasını da hatırlatmayın ama hayatımda mesafe bakımından gördüğüm en ballı askerlik bana çıktı.
evim tekirdağ-saray'da; askerlik kırklareli vize'de... yani komşu iki ilçe. yani kakam geldiğinde katetmeye üşendiğim mesafeler kadar bile yok. çok acayip.
neyse böyleyken böyle. bundan sonra güne filtre kahvesiz başlayabilirim belki ama haftasonlarımda kavanoz kavanoz kahve içerim artık.
bana yıllardır gülmeyen talih; şimdi mi gülüyorsun? yoksa ibneliğine mi gülüyorsun?
10 Ağustos 2010 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)